شواهد جدید نشان میدهد که اهدای خون یا پلاسما میتواند میزان «PFAS» و یا «مواد شیمیایی برای همیشه» را در بدن ما کاهش دهد.
وبسایت خبری کانورسیشن در گزارشی مینویسد که ممکن است تا کنون نام PFAS را شنیده باشید؛ یک ماده شیمیایی سمی معروف به مواد پرفلوروآلکیل و پلی فلوئوروآلکیل که ممکن است اثرات مضری برای سلامتی داشته باشند.
آنها به عنوان «مواد شیمیایی برای همیشه» شناخته می شوند؛ زیرا هرگز تجزیه نمیشوند و وقتی وارد بدن انسان میشوند، باقی میمانند.
PFAS در محصولات روزمره مانند ظروف نچسب، روکشهای ضد لک، فرش یا اثاثه یا لوازم داخلی، لباسهای مقاوم در برابر آب و محصولات تمیز کننده یافت میشود. آنان همچنین در منابع آب آشامیدنی بسیاری از شهرهای بزرگ قابل تشخیص است.
تاکنون هیج راهی برای کاهش مقدار این مواد شیمایی در بدن وجود نداشته است. اما اکنون بررسی بالینی که در دانشگاه Macquarie University و Fire Rescue Victoria انجام شده، نشان میدهد که اهدای منظم خون و یا پلاسما میتواند از سطح PFAS در خون بکاهد.
در این تحقیقات عنوان شده است که ممکن است در فرآیند اهدای خون یا پلاسما، PFAS به پروتئینهای که عمدتا در سرمها یافت میشود، جذب شوند. همچنین آلایندههای آلی دیگر ممکن است از طریق چسبیدن به چربیها از بدن خارج شوند.
در این تحقیقات آمده است که اهدای پلاسما برای دفع مواد شیمایی نسبت اهدای خون موثرتر است. طبق این گزارش، غلظت PFAS در پلاسما، حدودا 2 برابر بیشتر از غلظت PFAS خون است.
از آنجایی که پلاسما از حدود 90 درصد آب تشکیل شده است، بدن انسان قادر است پلاسمای خود را نسبتاً سریع جبران کند. در نتیجه میتوان بهطور متوسط 36 بار در سال، به فاصله یک هفته پلاسما اهدا کرد.
این تعداد در مورد اهدای خون کامل 2 الی 3 بار در سال است. فراموش نکنیم اهدای خون و پلاسما هر دو نقش حیاتی در نجات جان انسانها و بهبود زندگی بیماران دارند.