سیاست‌گذاران در اتحادیه اروپا در آستانه رویاروی با تابوی دیرینه در این اتحادیه هستند: اهدای پلاسما در ازای دریافت پول.
وب‌سایت خبری پولیتیکو می‌نویسد که اتحادیه اروپا به‌عنوان یکی از بزرگترین اتحادیه‌های جهان برای تولید داروهای نجات‌دهنده بیماران خاص با کمبود پلاسمای خون روبه‌رو است.
بر اساس گزارش‌ها، اکنون این اتحادیه نیاز خود را از طریق ایالات‌متحده آمریکا تامین می‌کند. اما این اتحادیه همچنان برای تامین داروهای 300 هزار بیماری خود به پلاسماهای اهدای بیشتری نیاز دارد.
به همین دلیل سیاست‌گذاران در این اتحادیه در نظر دارند تا برای نخستین بار در 20 سال گذشته در قوانین مربوط به اهدای خون و مشتقات آن تجدیدنظر کنند.
در این اصلاحات که تا پایان ماه ژوئن سال 2022 نهایی می‌شود، احتمالا موضوع پرداخت پول در ازای اهدای پلاسما مطرح و تصویب خواهد شد.
موافقان این طرح بر این نکته تاکید می‌کنند که برای جبران هزینه اهدای پلاسما باید به اهداکنندگان کمک مالی پرداخت شود. به گفته آنان، پرداخت هزینه‌ها در کشورهای دیگر مانند آمریکا توانسته است میزان اهدا را افزایش دهد.
پولتیکو در ادامه می‌نویسد که ایده پرداخت پول در ازای اهدای پلاسما برای سال‌های طولانی این نگرانی را در این قاره به‌وجود آورده بود که با بدن انسان مانند کالا برخورد شود.
اما اکنون برخی بر این باورند که پرداخت هزینه ثابت به اهداکنندگان می‌تواند به‌عنوان راه‌حلی برای جبران کسری پلاسما در اتحادیه اروپا در نظر گرفته شود.
مارتن ون بالن، مدیر اجرایی انجمن پلاسمای درمانی اروپا که نماینده تولیدکنندگان بخش خصوصی است، در این باره می‌گوید: در چارچوب‌های قانونی اتحادیه اروپا برای تامین خون و مشتقات آن، نیاز به جمع‌آوری پلاسمای خون لحاظ نشده است.
او ادامه می‌دهد که نیاز رو به رشد به داروهای مشتق‌شده از پلاسما و افزایش وابستگی به پلاسمای وارداتی از ایالات‌متحده نشان داده است که باید در سیاست‌های کنونی درباره جمع‌آوری و افزایش مراکز پلاسما در اروپا بازنگری کرد.
در این گزارش آمده است که بیماران خاص و خانواده‌های آنان در اروپا به شدت نگران وابستگی این اتحادیه به آمریکا هستند.
جنی استفن، که پسر 12 ساله‌اش نیازمند این داروهاست، می‌گوید: بعضی اوقات فکر می‌کنم که اگر سران آمریکا نظرشان را تغییر دهند و دیگر به ما پلاسما نفروشند، چه خواهد شد. این موضوع همواره یکی از اصلی‌ترین نگرانی‌های من است.
طبق گزارش‌ها، جمع‌آوری پلاسما در این قاره اکنون توسط سازمان‌های دولتی و غیردولتی انجام می‌شود که تاحدی زیادی متکی به اهداکنندگان بدون دستمزد هستند.
متیو هوچکو، یکی از محققان این اتحادیه می‌گوید که در سال 2020 سازمان‌های عمومی و غیرانتفاعی در اروپا به استثنای بریتانیا 56 درصد از پلاسمای مورد نیازشان را از طریق واردات تامین کرده‌اند.
در حال حاضر، تنها در چهار کشور اروپایی، آلمان، اتریش، مجارستان و جمهوری چک مراکزی وجود دارند که به اهداکنندگان پلاسما هزینه و غرامت ثابت پرداخت می‌کنند.
در این سال مراکز بخش خصوصی 44 درصد از نیاز خود را عمدتا از طریق پلاسمافرزیس استخراج کرده‌اند.
در انتهای این گزارش آمده است که تصمیم در مورد پرداخت پول به اهداکنندگان پلاسما در این اتحادیه در نهایت برعهده کشورهای عضو است. اما بدون شک نیاز به جمع‌آوری پلاسما باعث می‌شود که این اتحادیه در قوانین خود تجدیدنظر کند.
موافقان این طرح امیدوارند، در نهایت در قوانین به صراحت بیان شود که اهداکنندگان برای جبران هزینه‌ها و مشکلات احتمالی می‌توانند هدیه یا مبالغ نقدی دریافت کنند.