سازمان بهداشت جهانی (WHO) برای انجام بیخطر اهدای پلاسما فهرستی را از شرایط افراد واجد شرایط ارائه کرده است.
طبق گزارشهای منتشر شده، پروسه اهدای پلاسما، تجهیزات، پرسنل و امکانات مراکز جمعآوری پلاسما بیخطر است؛ اما از آنجا که در علم بالینی نمیتوان گفت یک مورد کاملا و به طور صددرصدی بیخطر است با غربالگری از پذیرش افراد مشکوک خودداری میشود.
به گفته سازمان بهداشت جهانی، اهداکننده پلاسما باید سالم و سلامت باشد. سلامت از دیدگاه این سازمان وضعیتی از حالت کامل فیزیکی، ذهنی و اجتماعی است که فرد باید نرمال و فاقد وخامت و هرگونه بیماری باشد.
این سازمان جهانی در ادامه اضافه کرده است که فرد اهداکننده باید از نظر ذهنی، فیزیکی و اجتماعی قابلیت تطبیق با شرایط را داشته باشد و بتواند با چالشها سازگاری کند. چنین شخصی قابلیت اهدای پلاسما را دارد و فرآیند اهدا، برای او بدون ضرر است.
پلاسما مایعی زرد رنگ و بخش اعظم خون است که تقریباً ۵۵ درصد از حجم خون را اشغال کرده است. پلاسما حاوی آب، نمک و آنزیمهای پلاسمایی انسان و برخی پروتئینهای مهم است. از جمله ایمونوگلوبولینها (آنتیبادیها)، عوامل لخته شدن خون و پروتئینهای آلبومین و فیبرینوژن است.
هنگامیکه خون خود را اهدا میکنید، متخصصین بهداشت میتوانند این مواد حیاتی را از پلاسمای خون شما جدا کنند و آنها را به شکل محصولات متنوعی درآورند.
از پلاسمای انسانی بهعنوان درمانهایی به کار میرود که بهطور بالقوه میتواند جان افراد در معرض سوختگی، شوک، تروما و دیگر موارد اضطراری پزشکی را نجات دهد.
پروتئینها و آنتیبادیهای موجود در پلاسما نیز برای درمان وضعیتهای مزمن پزشکی مانند اختلالات خودایمنی و هموفیلی استفاده میشود. افراد مبتلا به این شرایط میتوانند با برخورداری از این درمانها زندگی طولانی و مفیدی داشته باشند.